Fabiani Karol (1716–w lub po 1791), jezuita, kaznodzieja łęczycki, kanonik kaliski, urodził się 1 XI w województwie krakowskim. Wstąpił do jezuitów w r. 1732, śluby zakonne złożył 1 II 1750. Skończywszy filozofię uczył w szkołach niższych przez cztery lata, słuchał teologii w Krakowie, następnie przez 11 lat był nauczycielem, kaznodzieją i misjonarzem w Łucku, Chełmnie, Żywcu i Krośnie, wreszcie został magistrem nowicjuszów w Krakowie; od 2 II 1772 był rektorem kolegium jezuickiego w Poznaniu aż do zniesienia zakonu. Po kasacie jezuitów F. osiadł na stałe w Łęczycy. Wiosną r. 1775 został mansjonarzem i kaznodzieją »ordynaryjnym« przy kościele parafialnym łęczyckim, od 26 V t. r. był już dziekanem kolegium mansjonarzy, w marcu zaś 1777 objął funkcję kaznodziei szkół województwa łęczyckiego. W tym czasie, w »Roku Jubileuszowym« (1776), odprawił na żądanie zwierzchności po raz ostatni w życiu misję we farze łęczyckiej, owocem której było zebranie wygłoszonych przez niego kazań i wydanie w formie książki (1783). Jesienią r. 1779 dostąpił godności kanonika kaliskiego pozostając zarazem w obowiązkach duszpasterskich w Łęczycy do r. 1784. Odtąd był tylko kanonikiem kaliskim. Zasłużony duszpasterz, przyczynił się do ufundowania kaplicy z ołtarzem w kościele parafialnym łęczyckim. Głównym polem działania F-go było kaznodziejstwo, które mu wiele przysporzyło sławy u współczesnych i potomnych, czego dowodem są liczne publikacje jego kazań i powtórne wydania w ciągu całego XIX stulecia. Do najcelniejszych jego książek należą: Misya apostolska do pokuty i powstania z grzechów prowadząca… (3 części, Kalisz 1783); Kazania na niedziele całego roku… (3 części, Kalisz 1786 i 1787); Kazania na święta, które się uroczystym obrządkiem w kościele Bożym obchodzą… (2 tomy, Kalisz 1788); Kazania o męce Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa… (Kalisz 1788); Kazania przygodne na dni Świętych pańskich… (Kalisz 1790). Do najpopularniejszych zbiorów kazań F-go należy Misya apostolska, która doczekała się trzech wydań. F. Zmarł po 9 IV 1791.
Pelczar J. ks., Zarys dziejów kaznodziejstwa w Polsce, Kr. 1917, wyd. II; Witanowski R. M., Monografia Łęczycy, Kr. 1898; Załęski St. ks., Jezuici w Polsce, Lw. 1902, t. III, cz. II; Enc. Jezuitów; Enc. kośc… ks. M. Nowodworskiego, W. 1874, t. V; Podr. enc. kośc., W. 1907, t. XI–XII. – Arch. Diecezjalne w Łodzi: akta parafialne i księgi metrykalne parafii Łęczyca.
Roman Kaczmarek
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.